بررسی اثر دمای هوای ورودی و عمق خشک کن بستر ثابت آزمایشگاهیبر میزان ترک خوردگی پوست دو رقم بذر سویا

دانه سویا یکی از منابع مهم در تهیه روغن و مواد پروتئینی می باشد. تولید اقتصادی دانه سویا، نیازمند بذر سالم با قوه نامیه حداکثر می باشد. پوست بذر سویا در مراحل برداشت، بوجاری، حمل و نقل و خشک کردن ترک برمی دارد. با افزایش ترک بذر سویا، قوه نامیه آن کاهش می یابد. بررسیها نشان داد که اطلاعات در مورد رابطه جوانه زنی بذر ارقام سویا با دما و عمق خشک کن محدود می باشد، بنابراین هدف از این تحقیق بررسی اثر دماهای هوای ورودی 25، 30، 35 و40 درجه سانتیگراد و اعماق 5 و 10 سانتیمتری خشک کن بر درصد ترک خوردگی رقمهای هیل و سحر در طرح آماری فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی می باشد. نتایج نشان داد که با افزایش دمای هوای ورودی از 25 به 40 درجه سانتیگراد میزان ترک خوردگی از 95/12% به 68/43% و با افزایش عمق خشک کن از 5 به 10 سانتی متر درصد ترک خوردگی پوست سویا از 9/27% به 3/24% کاهش می یابد. همچنین رقم سحر نسبت به رقم هیل در برابر ترک خوردگی پوست حساستر است. نتایج همچنین نشان داد که بین درصد ترک خوردگی پوست بذور سویا و درصد جوانه زنی بطور معکوس با ضریب تعیین 95% همبستگی وجود دارد، بنابر این می توان پیشنهاد نمود که بهترین عمق برای هر دو رقم سحر و هیل 10 سانتی متر و بهترین دمای هوای ورودی برای رقم سحر 30 و برای رقم هیل 35 درجه سانتیگراد می باشد.